Muse: Black holes and revelations (2006)

Μια από τις φετεινές κυκλοφορίες που ακόμα δεν έχει ξεκολλήσει από τα αυτιά μου είναι ο δίσκος των χαρισματικών Μuse γι αυτό και ξεκινάω το πρώτο μου review στο unplugged με αυτόν.

Από το 1999 που είναι μαζί μας οι τρεις αυτοί βρετανοί κύριοι έχουν κάνει αίσθηση ουκ ολίγες φορές. Ξεκινώντας με το Showbiz το οποίο άφησε τους κριτικούς να αναρωτιούνται αν οι Muse ήταν οι νέοι Radiohead και καταλήγοντας στο σήμερα που κανείς πλέον δε μιλάει για αυτόν τον παραλληλισμό το μόνο σίγουρο είναι ότι δούλεψαν σκληρά, με έμπνευση και τεχνική. Αρετές που όλο και πιο σπάνια συναντάμε σε καινούρια συγκροτήματα της μετά-Nirvana εποχής.

Ο ενημερωμένος ακροατής θα αναγνωρίσει σ'αυτό τον δίσκο ένα μεγάλο μέρος της rock ιστορίας. Επιρροές που πλέκονται μεταξύ τους με θαυμαστό τρόπο. Από τους progressive ELO και Genesis μέχρι τους εικονοκλάστες Gong (έτσι κέρδισαν και την ετικέτα Neo-Prog), αλλά σε απόλυτα συμμετρικές φόρμες κλασσικού rock τύπου Deep Purple και Led Zeppelin χωρίς να ξεχάσουμε τα ψήγματα grunge που αιωρούνται παντού.

Ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Matthew Bellamy που κάνει τον Thom Yorke ώρες ώρες να κοκκινίζει , ο μπασίστας Chris Wolstenholme και ο πολύ δυνατός drummer Dominic Howard σίγουρα θα πάρουν τα μυαλά του ανυποψίαστου ακροατή με τους δαίδαλους που σκάρωσαν. Η δύναμη εναλλάσσεται με την ευαισθησία και τη ρομαντική γλύκα της παράνοιας υπό τεχνικώς άρτιες αιχμηρές εκτελέσεις. Kαι το πάθος! Οι εκφράσεις του Bellamy μπορούν να συγκριθούν σε ειλικρίνεια και θεατρικότητα ακόμα και με αυτές του Freddie Mercury.
Όπως καταλάβατε δε σας μιλάω για κάτι συνηθισμένο.

Tracklist: Take a Bow, Starlight, Supermassive Black Hole, Map of the Problematique, Soldier's Poem, Invincible, Assassin, Exo-Politics, City of Delusion, Hoodoo, Knights of Cydonia

ps. Προσοχή στο αυτοκίνητο με αυτό το CD!

και για τους κατόχους γρήγορης γραμμής, απολαύστε το Knights of Cydonia

Adblock