Muse: Black holes and revelations (2006)

Μια από τις φετεινές κυκλοφορίες που ακόμα δεν έχει ξεκολλήσει από τα αυτιά μου είναι ο δίσκος των χαρισματικών Μuse γι αυτό και ξεκινάω το πρώτο μου review στο unplugged με αυτόν.

Από το 1999 που είναι μαζί μας οι τρεις αυτοί βρετανοί κύριοι έχουν κάνει αίσθηση ουκ ολίγες φορές. Ξεκινώντας με το Showbiz το οποίο άφησε τους κριτικούς να αναρωτιούνται αν οι Muse ήταν οι νέοι Radiohead και καταλήγοντας στο σήμερα που κανείς πλέον δε μιλάει για αυτόν τον παραλληλισμό το μόνο σίγουρο είναι ότι δούλεψαν σκληρά, με έμπνευση και τεχνική. Αρετές που όλο και πιο σπάνια συναντάμε σε καινούρια συγκροτήματα της μετά-Nirvana εποχής.

Ο ενημερωμένος ακροατής θα αναγνωρίσει σ'αυτό τον δίσκο ένα μεγάλο μέρος της rock ιστορίας. Επιρροές που πλέκονται μεταξύ τους με θαυμαστό τρόπο. Από τους progressive ELO και Genesis μέχρι τους εικονοκλάστες Gong (έτσι κέρδισαν και την ετικέτα Neo-Prog), αλλά σε απόλυτα συμμετρικές φόρμες κλασσικού rock τύπου Deep Purple και Led Zeppelin χωρίς να ξεχάσουμε τα ψήγματα grunge που αιωρούνται παντού.

Ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Matthew Bellamy που κάνει τον Thom Yorke ώρες ώρες να κοκκινίζει , ο μπασίστας Chris Wolstenholme και ο πολύ δυνατός drummer Dominic Howard σίγουρα θα πάρουν τα μυαλά του ανυποψίαστου ακροατή με τους δαίδαλους που σκάρωσαν. Η δύναμη εναλλάσσεται με την ευαισθησία και τη ρομαντική γλύκα της παράνοιας υπό τεχνικώς άρτιες αιχμηρές εκτελέσεις. Kαι το πάθος! Οι εκφράσεις του Bellamy μπορούν να συγκριθούν σε ειλικρίνεια και θεατρικότητα ακόμα και με αυτές του Freddie Mercury.
Όπως καταλάβατε δε σας μιλάω για κάτι συνηθισμένο.

Tracklist: Take a Bow, Starlight, Supermassive Black Hole, Map of the Problematique, Soldier's Poem, Invincible, Assassin, Exo-Politics, City of Delusion, Hoodoo, Knights of Cydonia

ps. Προσοχή στο αυτοκίνητο με αυτό το CD!

και για τους κατόχους γρήγορης γραμμής, απολαύστε το Knights of Cydonia

Adblock

Sophie Solomon live !!!!!!!

Tι ακούσαν τα αυτάκια μου πριν λίγο; Που με καλέσανε;
Sophie Solomon στις 4 Νοεμβρίου στο Gagarin 205.
Η Βρετανίδα βιρτουόζος του βιολιού, που ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική ήδη από την ηλικία των δύο ετών ενώ ο Τύπος την έχει χαρακτηρίσει Keith Richards του βιολιού! Στη μουσική της συνδυάζει τη ρωσική μουσική παράδοση με το βορειοαφρικάνικο vibe και τα ρουμανικά ηχοχρώματα. Πραγματικά έχεις την αίσθηση ότι η μουσική της δεν γνωρίζει όρια και περιορισμούς, κάτι το οποίο γίνεται φανερό εξάλλου και στα live της, όπου έχεις την αίσθηση ότι το βιολί της είναι η φυσική προέκταση του σώματος της.

Ώρα: 21.00, Εισιτήρια: 30 Ε

Kαι θα τα πω όλα. Πλήρης αναφορά θα δωθεί την επομένη. :)

Poison sweet madeira - Sophie Solomon

(Δεν είμαι καλά γιατρέ μου. )

Πηγή

Συναυλίες

Λοιπόν. Το unplugged (ξανα) ανοίγει κανονικά μαζί με την παρέα και τις γνώσεις του Dr.Uqbar :) και θα ενημερώνεται με οτιδήποτε έχει σχέση με μουσική. Συναυλίες, αφιερώματα, καινούργιες κυκλοφορίες κτλ. Όπως και στο παλιό, θα παρουσιάζονται και βιβλία που διάβασα και θεώρησα άξια να αναφερθούν εδώ.

Και ΒΕΒΑΙΑ, ξεκινάω με δύο απίστευτες συναυλίες που θα γίνουν και που φυσικά, δεν υπάρχει περίπτωση να λείψουμε (όπως κάναμε με τους Pearl Jam, για να μάθουμε μετά ότι ήταν η καλύτερη της χρονιάς)

O Morrissey έρχεται για δύο εμφανίσεις στις 25 Νοέμβρη στο Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο Φαλήρου (γήπεδο Tae kwo do), και στις 27 Νοέμβρη, στην Πύλη Αξιού της Θεσσαλονίκης.

Οι Ojos de Brujo θα εμφανιστούν την Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου, στην Θεσσαλονίκη ( Υδρόγειος) και το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου, Αθήνα ( Πολιτιστικό Κέντρο «Ελληνικός Κόσμος»), Πειραιώς 254.

Ωρα: 21.30

Προπώληση: Metropolis, Ticket House, i-ticket.gr

Τιμές εισιτηρίων: Θεσσαλονίκη 35 €, Αθήνα 45 €

Για περισσότερα θα σας ενημερώσω εντός των ημερών, όπως και για κάποιες άλλες συναυλίες που θα γίνουν στους επόμενους δύο μήνες.

Καλησπέρες.

Οjos de brujo - Silencio

(Κάπου το είχα ξαναβάλει αλλά δεν πειράζει. Άπαιχτο είναι το κομμάτι έτσι κι αλλιώς και μαζί με το memorias perdvas τα δύο αγαπημένα μου).

Nick Cave and the bad seeds: The good son (1990)

Ο Nick Cave, αυτός ο καταραμένος crooner κάθισε στο πιάνο του. Κλείδωσε προσωρινά τις παλιές του εκρήξεις και συσκέφθηκε με τον εαυτό του. Ξεφύλλισε τη Βίβλο και μουρμούρισε μερικά λόγια χτυπώντας ευγενικά μερικές συγχορδίες. Ενδοσκόπηση. Στο βάθος ακούστηκαν έγχορδα. Οι Bad Seeds έκλεισαν τους ενισχυτές μαζί με τα φώτα και πιάσανε τα κρουστά. Ο Mick Harvey χτύπησε το βιμπράφωνο. Οι fans ξίνισαν τα μούτρα τους. Ήταν 1990.

Όταν πρωτάκουσα αυτό το album νόμισα ότι μπαίνω σε εκκλησία. Μια εκκλησία στη μέση της βροχής του φθονερού κόσμου με θόλο της τον γαλάζιο ουρανό με ηλιόλουστα πολύχρωμα βιτρώ, και ορχήστρα με λευκά κοστούμια. Κόσμος πολύς, μετανοούντες αμαρτωλοί έμπαιναν από τη επιβλητική πύλη σκουπίζοντας τις λάσπες της βροχής από τα παπούτσια τους. Η εκκλησία της αγάπης άνοιξε.

Στίχοι δυνατοί που μιλάν τη γλώσσα της ψυχής, ήχοι από το χτες που ήσουν σίγουρος ότι κάπου τους είχες ξανακούσει, παραδόσεις, γκόσπελ και κατάνυξη. Η βραζιλιάνα Viviene Carniero την οποία ερωτεύτηκε τότε, έσταξε βάλσαμο στην ψυχή του. Έγραψε το Foi na cruz (πάνω στο Σταυρό) που βασίζεται σε έναν βραζιλιάνικο προτεσταντικό ύμνο. Ακολουθούν τα υπόλοιπα το ένα καλύτερο από το άλλο: The Good Son, Sorrow's Child, The Weeping Song, The Ship Song, The Hammer Song, Lament, The Witness Song και Lucy.
Μια συλλογή τραγουδιών σκοτεινή, αλλά και αισιόδοξη, ερωτική όσο και ψυχοκαθαρτική, που δε φιλοδοξεί να αποκτήσει κοινωνούς του εσωτερικού της μηνύματος. Τους έχει ήδη. Από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Παραγνωρισμένος στην εποχή του, κλασσικός πλέον, έδωσε βάρος στην ανθρώπινη πλευρά του Cave και στον κάθε ένα μας που ακούμε μουσική για να μεταμορφωθούμε σε δυνατά και τεράστια ξωτικά που θέλουν τον κόσμο στα νύχια τους.

Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια και πολλά χιλιόμετρα περπατημένα μέσα στη δισκογραφία του Nick Cave μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι κάπως έτσι πρέπει να είναι ο ήχος της αγάπης. Που γίνεται τόσο δυνατός μια βροχερή μέρα σαν αυτή...

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι το The Good son βασίζεται στο αφρο-αμερικάνικο παραδοσιακό τραγούδι "Another Man Done Gone", και το The Witness song στο αμερικάνικο gospel "Who will be a witness?".