(Σ)τα ακουστικά του μήνα που πέρασε

Αυτά είναι τα αγαπημένα του (μισού) unplugged για τον Φλεβάρη. Αυτά που ακούσαμε περισσότερο, αυτά που γυρίσαμε το volume σε πιο δυνατές συχνότητες από ότι σε κάποια άλλα και αυτά που συνόδευσαν τις μέρες και τις νύχτες αυτού του μήνα.

Η λίστα θα ανεβαίνει κάθε φορά τις 2-3 τελευταίες μέρες και φυσικά οι επιλογές (θα) είναι απόλυτα υποκειμενικές και μη βασιζόμενες σε κανένα chart.

Η σειρά αναφοράς τους είναι τυχαία λόγω μεγάλης αδυναμίας σε όλα ανεξαιρέτως.

Enjoy!




three days grace - pain

muse - falling away with you

30_seconds_to_mars-from_yesterday

papa roach – forever

Red hot chili peppers - Snow (Hey oh)

the_red_jumpsuit_apparatus-face_down

the_killers-read_my_mind

breaking_benjamin-breath

My chemical romance - welcome to the black parade

bloc party-i still remember

A hard day's write. Οι ιστορίες πίσω από τα τραγούδια των Beatles

Ένα ακόμα βιβλίο έρχεται να προστεθεί στην τεράστια πια βιβλιογραφία των θρυλικών Beatles. Γραμμένο από τον Steve Turner, Βρετανό μουσικό δημοσιογράφο, βιογράφο και ποιητή προσπαθεί να φωτίσει τις ιστορίες πίσω από τα τραγούδια των Beatles. Αλλά ας σούμε τα πράγματα από την αρχή μιας και μόλις τελείωσα την διεξοδική ανάγνωση του.

Η έκδοση είναι άψογη, σε μεγάλο μέγεθος με σκληρό εξώφυλλο και η μετάφραση της Σαμάνθας Κωνσταντέα είναι πολύ καλή. Το φωτογραφικό υλικό είναι υποδειγματικό, και περιέχει μάλιστα κάποιες σπάνιες φωτογραφίες, όπως την ζωγραφιά που ενέπνευσε το Lucy in the sky with diamonds που δημοσιεύεται για πρώτη φορά αλλά όχι εξώφυλλα δίσκων ή singles.
Η κατεύθυνση του συγγραφέα είναι ξεκαθαρισμένη από την αρχή. Αναφέρεται αυστηρά στην ιστορία πίσω από τα τραγούδια που ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν οι Beatles. Δεν υπάρχουν πληροφορίες ούτε για τους μουσικούς που έπαιξαν, ούτε για το πως έγιναν οι ηχογραφήσεις, ούτε καν για τραγούδια διασκευασμένα από τους Beatles.
Η αναφορά των τραγουδιών γίνεται με χρονολογική σειρά, με μια περίληψη του άλμπουμ
στην αρχή του κάθε κεφαλαίου.
Η ματιά του Turner είναι καθαρά δημοσιογραφική, αναφέροντας γεγονότα, ονόματα και τις περισσότερες φορές απίστευτες πληροφορίες, απομυθοποιώντας αναπόφευκτα την εικόνα που έχουμε διαμορφώσει για τα τραγούδια των fab four.
Δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση να ξέρει κάποιος όλα τα τραγούδια τους για να απολαύσει αυτό το βιβλίο, αν και στην αντίθετη περίπτωση καταβροχθίζεται απνευστί και οι δεκάδες καινούριες πληροφορίες βρίσκουν κατευθείαν τη θέση τους στο μυαλό του αναγνώστη.
Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο έμαθα δεκάδες πράγματα που δεν ήξερα για τους Beatles και τα τραγούδια τους. Το πιο σημαντικό από όλα είναι το γεγονός ότι πολλά από τα αγαπημένα μου τραγούδια των Beatles αποδίδονται στον Paul McCartney ο οποίος υπήρξε και ο ποιο εργατικός από όλους.

Ας δούμε όμως μερικά νόστιμα που νομίζω ότι θα θέλατε να ξέρετε:

1. Ο McCartney ξύπνησε ένα πρωί με τη μελωδία του Yesterday στο μυαλό του. Έψαχνε ένα μήνα μήπως ήταν κάποιου άλλου. Όταν άρχισε να το δουλεύει και δεν υπήρχαν ακόμα στίχοι, χρησιμοποιούσε το εξής στιχάκι: "Scrambled eggs, Oh you've got such lovely legs"
2. To πρώτο τραγούδι τους που κυκλοφόρησε και δεν είχε ερωτικό θέμα ήταν το Nowhere man, και είχε να κάνει με την έλλειψη αυτοεκτίμησης του Lennon.
3. Ο αβγουλάς (egg-man) Του Ι am the walrus φέρεται κατά μία εκδοχή να είναι ο τραγουδιστής των Animals, Eric Burdon ο οποίος συνήθιζε να σπάει αβγά σε γυμνά κορίτσια συνήθως ξαπλωμένα...
4. Η Martha από το Martha my dear μάλλον ήταν το σκυλί του McCartney.
5. Το she came in through the bathroom window απο το Abbey road γράφτηκε από τον Paul με αφορμή μια διάρρηξη (κλάπηκαν μόνο ρούχα και φωτογραφίες) που έγινε στο σπίτι του από ομάδα groupie s.

Όπως και να το δούμε, είναι ένα βιβλίο που οι fans του συγκροτήματος θα ευχαριστηθούν να διαβάσουν.

Τις θέλω όλες! (και θα τις έχω).

“Βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο της προεργασίας του επόμενου άλμπουμ”. Θα αρχίσουμε να ηχογραφούμε στις 12 Μαρτίου. Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα μοιραστούμε την εμπειρία αυτή με τον Ρικ Ρούμπιν (ο παραγωγός του δίσκου). Μια στιγμή όμως… Υπάρχουν κι άλλα νέα. Διαπιστώνουμε πως το Ιούνιο θα είναι καιρός να κάνουμε ένα διάλειμμα κι από τη στιγμή που περάσαμε τόσο καλά στην Ευρώπη το περασμένο καλοκαίρι, σκεπτόμαστε να επιστρέψουμε και να παίξουμε σε διαφορετικές χώρες τις οποίες δεν επισκεφτήκαμε πέρυσι”.

Tάδε έφη ΜΕΤΑLLICA!!!!!!!!!

Οι φήμες οργιάζουν για εμφάνισή τους την τελευταία μέρα του Rockwave Festival στο Terra Vibe τον Ιούλιο. Στην επίσημη ελληνική ιστοσελίδα τους, αναφέρεται ως σίγουρο γεγονός, όπως και στην επερχόμενη ανακοίνωση των διοργανωτών. Ακούγονται επίσης ονόματα όπως οι System of a down και οι ΑC/DC.

Oι τιμές των εισιτηρίων πάντως, για την συγκεκριμένη ημέρα του Rockwave στην προπώληση (που θα ξεκινήσει στις 21/02/2006) έχουν ήδη ανακοινωθεί και θα έχουν ως εξής:

Όρθιων -Διακεκριμένη περιοχή: 100 Euro

Όρθιων-Pitch A: 80 Euro

Όρθιων -Γενική Είσοδος: 60 Euro

Σημεία προπώλησης και ώρες λειτουργίας:

ΤΙCKET HOUSE Aθήνα

Πανεπιστημίου 42 (Εντός Στοάς) Τηλ: 210 3608366
Ώράριο Λειτουργίας:
Δευτέρα – Τετάρτη 10:30 – 18:30
Tρίτη – Πέμπτη – Παρασκευή 10:30 – 20:00
Σάββατο 10:30 - 16:00


Μέσα στον Μάρτιο έρχονται και άλλα δύο πολύ αγαπημένα συγκροτήματα.

Το Σάββατο 3 Μαρτίου στην Αθήνα και την Κυριακή 4 στη Θεσσαλονίκη οι BLACKFIELD έρχονται για να μας παρουσιάσουν τη νέα τους δουλειά αλλά και τα τραγούδια με τα οποία τους αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή.

Οι Reamonn επίσης εμφανίζονται στην Θεσσαλονίκη Παρασκευη 16 Μαρτιου 2007 στην "Υδρόγειο" με ώρα έναρξης: 21.30 και στην Αθήνα το Σάββατο 17 Μαρτίου στο fuzz live music club Λ. Βουλιαγμένης 22 με ίδια ώρα έναρξης.

Εισιτήρια προπωλούνται ήδη στο ticket house και η τιμή τους είναι 40 ευρώ.

Φαντάζομαι τι έχει να γίνει κι αυτό το καλοκαίρι...

Belle & Sebastian : The life pursuit (2006)

Όταν έμαθα ότι οι Belle & Sebastian κυκλοφόρησαν νέο album είπα: "Εδώ είμαστε". Και ευτυχώς δεν έπεσα καθόλου έξω.
Καλό είναι να ψάχνεις για νέα ακούσματα, αλλά ακόμα καλύτερο να σε επισκέπτονται παλιοί φίλοι που έχεις αγαπήσει.
Ένα ποτηράκι κρασί είναι προαιρετικό για την ακρόαση αυτού του δίσκου. Ο γνώριμος ήχος των Belle λίγο παλιομοδίτικος, λίγο ξεχωριστός, λίγο υποτονικός και πικρόγλυκος χαϊδευει τα αυτιά σου σαν να μην πέρασε ούτε μέρα από το εξαίσιο The boy with the Arab strap.
Οι στίχοι λίγο καυστικοί, μερικές φορές πικρόχολοι και κάποιες ονειρικοί γεμίζουν αβασάνιστα τις κενές ώρες που δε χρειάζεται να έχεις τίποτε άλλο στο μυαλό σου. Μόνο κιθαρίτσες, πνευστά και γλυκές φωνούλες που αγκαλιάζουν την κρυμμένη εφηβεία σου.

Χαίρομαι που παραμένουν τόσο αξιοπρεπεις όπως τότε που τους γνώρισα...

White collar boy

Αstor Piazzola : El Gran Ástor

"Όταν τη συνάντησα της έδειξα συμφωνίες και σονάτες μου με το κιλό. Άρχισε να τις διαβάζει και ξαφνικά είπε το εξής φρικτό: ‘Είναι πολύ καλογραμμένα.’ Και σταμάτησε, βάζοντας μια μεγάλη τελεία, τεράστια σαν μπάλα ποδοσφαίρου.

Μετά από λίγο είπε: “Εδώ είσαι σαν τον Στραβίνσκι, σαν τον Μπάρτοκ, σαν τον Ραβέλ, αλλά ξέρεις τι; Δεν βρίσκω τον Πιατσόλα εδώ πέρα.” Κι άρχισε να διερευνά την προσωπική μου ζωή: τι έκανα, τι έπαιζα και τι δεν έπαιζα, αν ήμουν εργένης ή με κάποιον, ήταν σαν πράκτορας του FBI! Και της είπα με ντροπή ότι ήμουν μουσικός του τανγκό. Στο τέλος της είπα, “Παίζω σε ‘νυχτερινό κέντρο.’” Δεν ήθελα να πω “καμπαρέ.” Κι εκείνη απάντησε, “Νυχτερινό κέντρο, ναι, δηλαδή καμπαρέ, δεν είναι;” “Ναι,” απάντησα, και σκέφτηκα, “Θα τη χτυπήσω αυτή τη γυναίκα μ' ένα ραδιόφωνο στο κεφάλι...” Δεν ήταν εύκολο να της πει ψέματα κάποιος.

Συνέχισε να ρωτάει: “Λες ότι δεν είσαι πιανίστας. Τι όργανο παίζεις τότε;” Και δεν ήθελα να της πω ότι έπαιζε μπαντονεόν γιατί σκέφτηκα ότι “Θα με ρίξει κάτω από τον τέταρτο όροφο.” Τελικά ομολόγησα και μου ζήτησε να της παίξω λίγα μέτρα από κάποιο δικό μου τανγκό. Άνοιξε ξαφνικά τα μάτια, μου άρπαξε το χέρι και είπε: “Βρε χαζέ, αυτός είναι ο Πιατσόλα!” Και πήρα όλη τη μουσική που είχα συνθέσει, δέκα χρόνια της ζωής μου, και την έστειλα στον διάολο μέσα σε δύο δευτερόλεπτα".


Κάπως έτσι ξεκίνησε η απερίγραπτη αυτή ιδιοφυία, συνομιλώντας με την Γαλλίδα συνθέτρια και μαέστρο Nadia Boulanger.

Παίρνωντας την μουσική των «μεγάλων» από τις αίθουσες με τις βελούδινες επενδύσεις και ριχνοντάς την στα πεζοδρόμια του Μπουένος Άιρες να χορεύει στους ρυθμούς του μπαντονεόν, απελευθερωμένος από τις κριτικές και από την συντηριτική κυβέρνηση της πατρίδας του, μίλησε στις νέες γενιές και έκανε δημοφιλείς μουσικούς και ακροατές τζαζ σε όλο τον κόσμο να πιαστούν τελικά στο δίχτυ του τανγκό nuevo του ( έναν ιδιαίτερο συνδυασμό του ύφους και του ρυθμού του αργεντίνικου ταγκό, της κλασικής μουσικής, της τζαζ και της αρμονίας του 20ου αιώνα) .

Το nuevo tango του Πιατσόλα ξεχώριζε από το παραδοσιακό τανγκό λόγω της ενσωμάτωσης στοιχείων τζαζ, της χρήσης περίπλοκων συγχορδιών και διφωνιών, της χρήσης αντίστιξης, και των μακρών συνθετικών μορφών. Ο Πιατσόλα εισήγαγε επίσης μουσικά όργανα που δεν χρησιμοποιούνταν στο παραδοσιακό τανγκό, όπως το φλάουτο, το σαξόφωνο, την ηλεκτρική κιθάρα, ηλεκτρονικά όργανα, το βιμπράφωνο, και ντραμς.

Το αργεντίνικο ρητό "στην Αργεντινή όλα μπορούν να αλλάξουν — εκτός από το τανγκό" δείχνει λίγο την αντίσταση που συνάντησε ο Πιατσόλα στην πατρίδα του. Όμως η μουσική του έτυχε αποδοχής στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, και τις διασκευές του του τανγκό υποδέχθηκαν με χαρά κάποια φιλελεύθερα τμήματα της αργεντινής κοινωνίας, τα οποία προωθούσαν πολιτικές αλλαγές παράλληλα με τη μουσική του επανάσταση.


Η μουσική του Astor Piazzolla συνόψισε την ένταση της σύγχρονης ζωής με την τήξη της φολκλορικής ομορφιάς και σφυρηλάτησε ένα νέο είδος που προκάλεσε ακόμα και τον πιο προσκολλημένο στις παραδόσεις ακροατή.

Έργα όπως το "Concierto para Bandoneón, Orquesta, Cuerdas y Percusión", το "Doble-Concierto para Bandoneón y Guitarra", το "Tres Tangos Sinfónicos" και το "Concierto de Nácar para 9 Tanguistas y Orquesta", είναι μερικοι από τους «φόρους» που κάποιος θα μπορούσε να "πληρώσει" στην διάρκεια μιας ζωής γεμάτης καλλιτεχνική τόλμη.
Και ο Gran Ástor τους "πλήρωσε" και με το παραπάνω.








Luna

(ξανά εδώ, γιατί προσωπικά το θεωρώ μία από τις πιο αριστουργηματικές του συνθέσεις).



Πηγή : Wikipedia