Tool 10.000 days - Άλμπουμ της χρονιάς (μου)

5 χρόνια. Αυτό φαίνεται να είναι το χρονοδιάγραμμα το οποίο οι Tool αισθάνoνται ότι είναι ο καλύτερος χρόνος που πρέπει να μεσολαβήσει μεταξύ των άλμπουμ τους.
Τον Μάιο που άνοιγα την ομολογουμένως πρωτότυπη συσκευασία του τελευταίου τους cd (προσαρμοσμένοι μπροστά είναι δύο στερεoσκοπικοί φακοί, η χρησιμότητα των οποίων είναι να μπορέσεις να απολαύσεις τρισδιάστατα τις φωτογραφίες στο καταπληκτικό booklet) αναρωτιώμουν αν θα ακούσω κάτι ανάλογο με το Lateralus (το τρίτο κατά σειρά άλμπουμ τους που κυκλοφόρησε το 2001).
Πριν πατήσεις το play όμως σε ανάλογα ακούσματα, πρέπει να κάνεις delete σε όλα όσα μέχρι τώρα ήξερες ώστε να μπορέσεις να είσαι όσο το δυνατόν αντικειμενικός μέσα στην υποκειμενικότητά σου.

Αυτό και έπραξα για να βρεθώ μπροστά σε ένα καταιγισμό από μυστηριακούς, άλλοτε οργισμένους, άλλοτε μελαγχολικούς και άλλοτε συναισθηματικά φορτισμένους ήχους, δεμένους υπέροχα μεταξύ τους.

Οι Τool αφήνουν διακριτικά πίσω το εντυπωσιακό παρελθόν τους για να μας δώσουν ένα άλμπουμ ολοκληρωμένο τόσο σε ήχο και σύνθεση, όσο και σε μελωδικούς συναισθηματισμούς (πράγμα αρκετά παράξενο για μια progressive heavy metal μπάντα).

Το 10.000 days είναι ένα βήμα μπροστά και αποτελεί εξαίσιο δείγμα της εξελικτικής πορείας του γκρουπ. Ένα άλμπουμ εξομολόγηση των ανθρώπινων αδυναμιών, με κάθε του τραγούδι να στέκεται από μόνο του και όλα μαζί να είναι ένα μεγάλο « κατηγορώ» στο πρόσωπο της σημερινής κοινωνίας.

Τραγούδια ψαγμένα που χωρίς να το κραυγάζουν, σε περιμένουν να τα «κοιτάξεις» καλύτερα, πιο βαθειά και πιο προσεχτικά, αποφεύγωντας να μείνεις μόνο στην ηχητική τους πανδαισία.

Επικά τα Rosetta Stoned, 10.000 Days, αλλά και το Right In Two εντυπωσιάζουν με την «εξυπνάδα» τους. Τα vocals, τα τύμπανα, η κιθάρα τα riffs, όλα ρέουν!

Ο κιθαρίστας Adam Jones δεν είναι αυτό που λέμε «δεξιοτέχνης» αλλά με το παίξιμό του έχει σίγουρα την «ευθύνη» για τον ήχο που χαρακτηρίζει το συγκρότημα. Μαζί με το μπάσο όμως του Justin Chancellor κάνουν ένα εκπληκτικό δίδυμο το οποίο σε πολλά σημεία παραλληρεί.

Ο drummer Danny Carrey είναι κατά γενική ομολογία, ένας από τους καλύτερους που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο rock μουσικό στερέωμα και ήταν πολλές οι φορές που απομόνωσα τον δικό του ήχο, διαπιστώνοντας την απίστευτη τεχνική του.

Τέλος η φωνή του group, Maynard James Keenan μας προσφέρει απλόχερα συνεχή ταξίδια από το σκοτάδι στο φως, από την ειρωνία στο χιούμορ και από την μελαγχολία στην υποθάλπουσα αλλά φανερή μετά από αρκετές ακροάσεις αισιοδοξία του.

Ακούγοντας ξανά και ξανά όλα τα tracks από την αρχή, το τελικό μου συμπέρασμα είναι ότι το 10.000 days είναι ο καρπός του έρωτα μεταξύ του Lateralus και του Aenima, και το καλύτερο άλμπουμ που αγόρασα φέτος.
Το μόνο που φοβάμαι είναι μήπως το επόμενο τους κυκλοφορήσει το 2010...

Τracks

1. Vicarious
2. Jambi
3. Wings For Marie
4. 10000 Days
5. Pot
6. Lipan Conjuring
7. Lost Keys (Blame Hofmann)
8. Rosetta Stoned
9. Intension
10. Right In Two
11. Viginti Tres


Right in two

10.000 Days