Tori Amors: Little Earthquakes (1992) |
Η Myra Ellen Amos (όπως είναι το πραγματικό της όνομα) δεν ήταν ποτέ μια συνηθισμένη συνθέτις/τραγουδίστρια. Η κόρη του μεθοδιστή ιερέα Dr. Rev. Edison Amos που έπαιζε πιάνο στη χορωδία της εκκλησίας στο Maryland και φαντασιώνονταν ερωτικές περιπτύξεις με τον Robert Plant των Led Zeppelin μεταμορφωμένο σε Ιησού ένοιωσε το κάλεσμα της μουσικής.Αναβίωσε το παλιό στυλ των γυναικών τραγουδιστών/συνθετών της δεκαετίας του 70. Αναβάπτισε το πιάνο ως ροκ όργανο και πατώντας πάνω στη στιχουργική και συνθετική κληρονομιά της Joni Mitchel και Kate Bush έκανε τη διαφορά.
Το little earthquakes είναι ένας καλός και ολοκληρωμένος δίσκος, ο οποίος έκανε κάτι παραπάνω από το να εξαργυρώσει τις προσδοκίες της Atlantic Records μετά από το πρώτο της πλήρως αποτυχημένο EP Y Kan Tory Read. Χωρίς να προσπαθεί να θέσει πρότυπα για το γυναικείο τραγούδι (εφόσον είχε ήχο τόσο ξεχωριστό) και με εξομολογητικούς στίχους που θα μπορούσαν να είναι νουβέλες η Tori Amos κατόρθωσε κάτι που πολλοί προσπάθησαν. Να αφήσει τη σφραγίδα της.
Αρκετά βατός για τον μέσο ακροατή που αφοπλίζεται από τους προσωπικούς και πολλές φορές αυτοβιογραφικούς στίχους, φτάνει στα όρια της μανιέρας χωρίς όμως να πέσει σε κλισέ.
Άξιο αναφοράς είναι ότι στο Me and a Gun καλεί τον ακροατή να αντιμετωπίσει την ιστορία του ίδιου της του βιασμού. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που η Amos υπήρξε τόσο ειλικρινής με τα τραγούδια της.
Η φωνή του κοκκινομάλλικου ξωτικού, άλλοτε απαλή και σχεδόν ψιθυριστή και άλλοτε δυνατή και κοφτερή, δε θα μπορούσε να δένει περισσότερο με τις πολλές φορές παράδοξες συγχορδίες του πιάνου της. Παντού μελωδικές ακροβασίες, φωνές που ξεπροβάλλουν πίσω από τα όργανα της ορχήστρας τα οποία φαντάζουν τόσο δυσκίνητα μπροστά στα σκανταλιάρικα στακάτο των πλήκτρων, σχεδιάζουν πολύχρωμους πίνακες για να αποσυντεθούν την επόμενη φορά που η εκδίκηση και η κάθαρση θα ξαναχτυπήσουν την ευάλωτη τραγουδίστρια.
Σίγουρα αυτά τα συναισθήματα που είναι πολλές φορές δυνατά και δένουν με μελωδικές κραυγές απόγνωσης και ευχαρίστησης και οι προσωπικές αναφορές δεν είναι για όλους. Το γεγονός όμως παραμένει. Πρόκειται για έναν πολύ αξιόλογο δίσκο που χρειάζεται αρκετές ακροάσεις για να σε μυήσει στα ηχητικά του τοπία.
Οι επόμενες δουλειές της Tori Amos συνέχισαν να γίνονται ολοένα και πιο δύσβατες, μετά τα επόμενα δυνατά της albums Under the pink και Boys for Pele μέχρι που η Atlantic την αποδέσμευσε λόγω χαμηλών πωλήσεων και από το 2002 ανήκει στο δυναμικό της Epic.
Tracklist: Crucify, Girl, Silent All these Years, Precious Things, Winter, Happy Phantom,
posted by Ανώνυμος at 9:19 π.μ.
11 Comments:
Κομμάτια δύσκολα, επικίνδυνα, που κυλάνε μέσα στα πονεμένα σημεία εκεί μέσα, κοντά στην καρδιά.
Ακούω ξανά με αφορμή το κείμενο σου Dr. Uqbar το precious things, ηχογραφημένο από διαφορετικές της συναυλίες και είναι μοναδικό το πόσο καταφέρνει να αγγίζει κι άλλες "χορδές" κάθε φορά. Για την ωμότητά της στο: "so you can make me cum, that doesnt make you jesus" και στο πανέμορφα αληθινό: "these precious things, let them bleed, let them wash away. These precious things, let them break, let them wash away. These these precious things, let them bleed now, let them wash away. These these precious things, let them break their hold over me".
Πιανιστικά challeging τα κομμάτια της, προσπαθώντας να τα παίξω γίνεται κάθε φορά μια μουσική κόλαση στα δάχτυλα που τρέχουν να πιάσουν την κάβλα της Τοri.
Το Little eathquakes, ένας δίσκος καθοριστικός για την εφηβεία μου.
Δυνατή καλημέρα Dr. Uqbar, τι καλά να βρίσκω μια τέτοια "υπενθύμιση/κείμενο" για την Τori.
*(υγ: εξιλεώθηκες και για τους Incubus...)
Για μένα το ισχυρότερο "όργανο" σε όλο το δίσκο είναι η φωνή της, που αβίαστα εκτείνεται από την μια οκτάβα στην άλλη με παντελή έλλειψη παρατονίας.
Ο ήχος της οικείος (λίγο από R.E.M., λίγο από Led Zeppelin και αρκετή δόση από Kate Bush ), το πιάνο της ένας μικρός διάβολος που δύσκολα (φαντάζομαι) μπορείς να αναπαραγάγεις εκτός κι αν έχεις την ικανότητα και την θέληση να την ακολουθήσεις στα τριπάκια της προς την κόλαση (πράγμα το οποίο ευχαρίστως θα έκανα αν ήξερα πλήκτρα).
Όσο για τους στίχους χτυπάνε τόσο δυνατά μέσα μου που πολλές φορές προσπαθουσα να τους αγνοήσω για να μπορέσω να σχηματίσω γνώμη για το μουσικό μέρος του κάθε τραγουδιού.
Μακράν απο όλα τα tracks του δίκσου που θεωρώ απαραίτητο για μια "αξιοπρεπή" δισκοθήκη (σαφώς προσωπική γνώμη), το επικό winter.
Ευγε Ντοκ. Σε αφήνω τώρα γιατί πάω να φαντασιωθώ ότι χειμώνιασε.
"Winter"
Snow can wait
I forgot my mittens
Wipe my nose
Get my new boots on
I get a little warm in my heart
When I think of winter
I put my hand in my father's glove
I run off
Where the drifts get deeper
Sleeping beauty trips me with a frown
I hear a voice
"Your must learn to stand up for yourself
Cause I can't always be around"
He says
When you gonna make up your mind
When you gonna love you as much as I do
When you gonna make up your mind
Cause things are gonna change so fast
All the white horses are still in bed
I tell you that I'll always want you near
You say that things change my dear
Boys get discovered as winter melts
Flowers competing for the sun
Years go by and I'm here still waiting Withering where some snowman was
Mirror mirror where's the crystal palace
But I only can see the myself
Skating around the truth who I am
But I know dad the ice is getting thin
When you gonna make up your mind
When you gonna love you as much as I do
When you gonna make up your mind
Cause things are gonna change so fast
All the white horses are still in bed
I tell you that I'll always want you near
You say that things change my dear
Hair is grey
And the fires are burning
So many dreams
On the shelf
You say I wanted you to be proud of me
I always wanted that myself
He says
When you gonna make up your mind
When you gonna love you as much as I do
When you gonna make up your mind
Cause things are gonna change so fast
All the white horses have gone ahead
I tell you that I'll always want you near
You say that things change
My dear
@global Χαίρομαι που θυμήθηκες την εφηβεία σου. Αν και τέτοια ακούσματα μένουν για μια ζωή.
Όσο για τα κομμάτια της, αφού προσπάθησες έστω να τα παίξεις είσαι τουλάχιστον ικανή.
Η αλήθεια είναι ότι δε δυσκολεύτηκα να επιλέξω ΑΥΤΟΝ το δίσκο από τη δισκογραφία της γιαυτόν ακριβώς το λόγο που αναφέρεις. Την ωμότητα του.
Χωρίς να προσπαθεί υπερβολικά (όπως έχουμε δει πολλές φορές να γίνεται) σε φέρνει αντιμέτωπο και άφωνο με μια πραγματικότητα περίεργη, τόσο κοντά στον καθένα από εμάς.
εξιλεώθηκα!
@Χνουδι Ευχαριστώ για τους στίχους του winter που είναι ένα από τα αγαπημένα μου του δίσκου. Καλά που δεν έβαλα στίχους στο κείμενο γιατί θα έμπαιναν όλοι.
Έχεις τόσο δίκιο για την προσοχή που απαιτούν τα ξεχωριστά μέρη του. Τόσο πολύ που είναι απαραίτητες πολλές ακροάσεις για να ολοκληρώσεις άποψη.
Όσο για την αξιπρεπή δισκοθήκη που λες, λίγο έλειψε να το γράψω.
Πραγματικά δεν πρέπει να λείπει από οποιαδήποτε rock δισκοθήκη!
:)
Λατρεύω την Τόρι (σίγουρα αυτό δεν το περιμένατε! ;-)
η φωνή της και το χάρισμά της είναι αδιαμφισβήτητα, σημαντικά, σπάνια και σπαρακτικά.
Δόκτωρα, εύγε για την επιλογή! :)
"Αν και τέτοια ακούσματα μένουν για μια ζωή."
Έχεις πολύ δίκιο μ'αυτή σου την κουβέντα.
Αυτό που αρέσει πολύ στη Tori Amos είναι η διαχρονικότητά της και αυτή των δημιουργημάτων των της και θεωρώ πολύ σημαντικό να επιτυγχάνεται κάτι τέτοιο. Όπως οι Tindersticks νομίζω οτι έχουν διαχρονικό ήχο.
Μου άρεσε πολυ η κριτική για το πιάνο στα χέρια της!
πολύ καλό το κείμενο σου και πολύ ωραίο blog!
@Μαρκησία του Ο. Σπαρακτικά. Να μια λέξη που άφησα απ'έξω.
Χαίρομαι που την λατρεύετε κι εσεις!
@annanias Διαχρονικότητα μεγάλη. Πράγματι. Ειδικά αυτοί οι 3 της δίσκοι θα μείνουν.
Και τώρα που είπες Τindersticks τους έχω ξεχάσει για κανένα review!
Συμφωνω με ολους σας, σε ολα.Ομως αν δεν εχετε ακουσει + κολλησει ακομα με το cornflake girl...βρειτε το.
Καλά κύριε horexakias είναι δυνατόν να μην έχουμε κολλήσει κι εμείς με το κορίτσι των cornflakes? Ήτ;ν το πρώτο της που άκουσα όταν πρωτοβγήκε. Και μετά πήγα προς τα πίσω ;)
Ήμουν σε μεγάλο δίλημμα για το album. Το είπα. Το boys for pele είναι επίσης πολύ καλό.
Καλά κύριε horexakias είναι δυνατόν να μην έχουμε κολλήσει κι εμείς με το κορίτσι των cornflakes? Ήτ;ν το πρώτο της που άκουσα όταν πρωτοβγήκε. Και μετά πήγα προς τα πίσω ;)
Ήμουν σε μεγάλο δίλημμα για το album. Το είπα. Το boys for pele είναι επίσης πολύ καλό.
Ενταξει δρ,το καταλαβα δεν ειναι αναγκη να μου το γραφεις Χ2!!
:)))
Τι να σου κάνω που ξέμπλεξες απ'όλα αυτά και δεν ξέρεις για τον blogger beta. Ή ξέρεις;
Τεσπα. Αυτός τα φταίει!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home